-
1 устоять
dayanmak,karşı koymak* * *сов.он едва́ устоя́л на нога́х — ayakları üstünde zor tutundu
2) перен. dayanmak, karşı koyabilmekго́род устоя́л (не пал) — şehir dayandı
3) перен. ( перед соблазном) dayanmak4) перен. ayakta durabilmekрежи́м устоя́л лишь благодаря́ иностра́нной по́мощи — rejim ancak dış yardım sayesinde ayakta durabildi